Accueil > Les sociétés > Saint Eloi de Maillane > L’année 2013

L’année 2013

samedi 22 février 2014, par MOUCADEL René

Pèr pousqué dire un an de la vido de la Counfrarié en quàuqui mot e quàuqui fotò, fau ana vite e assaja de rèn óublida.
Aussi prendren li causo à-de-rèng e atacaren pèr lou lotò de la debuto de janvié mounte avèn agu lou plesi de retrouva à l’entour di baloto e dóu barbaié lis ami de sant Aloi.
E pièi vaqui qu’à la fin dóu mes de febrié, marrido nouvello pèr nosto Counfrarié : noste clavaire, e subretout noste ami Robert Bonhomme defuntavo, pecaire, en seguido d’uno intervencioun cirourgicalo.
Au mes de mai, coume tóuti lis an, avèn fa lis assai, eila sus la routo de Gravesoun, vers la famiho Mounier, e après agué fa courre e assaja bèsti e carretié, se sian retrouva à l’entour de la taulejado sèmpre forço amistouso.
E pièi, inouvacioun, au mes de jun, lou dissate 8, li priéu sourtènt, e majamen René Bonjean que n’avié fa soun afaire, an agu l’idèvo, pèr assaja de recampa touto la famiho santalouienco, d’ourganisa, coutrìo emé lou Coumitat di Fèsto e la Counfrarié, uno ferrado eila en bas, vers Caillan, à l’entour d’uno cueisso de biòu e d’uno ambianço proun festivo qu’a agrada en tóuti… E es aqui, se fau tout dire, que s’èi arresta en plen lou noum di priéu rintrant qu’à coumta d’aqui an coumença de faire avans…
E aquéli priéu, naturalamen, es éli qu’an douna à nosto fèsto d’estiéu touto sa voio e soun estrambord. Zóu, diguen si noum e tambèn aquéli di sourtènt e diguen-ié en tóuti un bèu gramaci pèr sa voio e soun enavans : Priéu intrant : Martine e Vicente Izabal, Véronique et Franck Villano ; Priéu sourtènt : Evelyne Boulle et René Bonjean, Mireille et Robert Marcellin.
E nous vaqui alor à la fèsto d’estiéu, après li bouquet, après quàuqui pichots assai à la fin de jun e à la debuto de juliet, dins quàuqui draio e camin pèr vèire se tout èro bèn lèst. E tout èro bèn lèst, e tout a bèn marcha, à despart belèu de la proucessioun que l’avèn facho un pau à bóudre e que nous faudra pensa de l’ourganisa un pau miés l’an que vèn…
Dounc, lou dissate : li branco, l’enramage e lou dejuna au mas de Barbier, pièi, à miejour, après un pichot cop de carreto à l’entour dóu vilage, la passacioun de respounsableta entre ancian e nouvèu priéu, eila à la Cavo, à l’entour de l’aperitiéu e au mitan d’un mounde espetaclous… pièi li double au Cafè dóu Prougrès e enfin, sus li sèt ouro, la carreto emé toujour la vogo e l’enavans di carretié e lou mounde e l’ambianço…
E lendeman, après lou dejuna di carretié oufert pèr nòsti cafetié Antho e Chris, zóu l’arnescage di bèsti, zóu la veneracioun di relicle emé tóuti li carretié e futur carretié de Maiano, pièi la proucessioun emé li jouvènto en coustumo de Prouvènço, e enfin, souto un bèu soulèu e un bèu mounde, la carreto que fai soun rounfle à l’entour dóu vilage pièi que mounto la plaço emé toujour lou meme gàubi, la memo envejo e la memo passioun…
E pièi la fèsto a countunia, emé lou Coumitat di Fèsto, jusqu’au dimècre pèr s’acaba en apouteòsi emé lou Condor e lou fiò d’artifice mounte avèn tóuti bada…
E nous vaqui, aro, rendu à Sant-Aloi d’ivèr mounte li soucietàri se van retrouva au Cèntre Frederi Mistral, après la messo à la memòri di priéu defunta, pèr uno bono soirado entre ami, dins la joio e l’amista…
E rèsto pu alor au Presidènt e au Burèu que de gramacia un cop de mai li priéu, lou municipe, lou capelan, lou Coumitat di Fèsto, li carretié, li prouprietàri de chivau e tóuti aquéli que, d’un biais o de l’ autre, fan soun proun pèr que visque longtèms encaro nosto fèsto de sant Aloi…